شاید به جرات بتوان گفت خرید یک پرنده آن ھم بوسیله یک شخص مبتدی از نگھداری آن مھمتر و خطیرتر است چراکه در صورت عدم دقت احتمال خرید یک پرنده بیمار وجود دارد که این کار علاوه بر دلسرد کردن فرد، دیگر پرندگان او و ھمچنین گاه خودش را در معرض ابتلا به امراض خطرناک قرار خواھد داد. چراکه بیماری هایی وجود دارد که بین انسان و حیوان مشترک می باشد.
جفت کردن و تولید مثل مرغ عشق منطبق بر اصول خاص خود است و اگر اطلاعات لازم در مورد نگهداری مرغ عشق ها را آموخته باشید، تکثیر و جوجه کشی از مرغ عشق ها برایتان بسیار راحت و آسان خواهد بود.
مرغ عشق ها فارغ از تمامی نیازهایشان که شامل تغذیه و آب و محیط و لانه میشود نیازمند یک برنامه خاص زیستی نیز هستند که رعایت این امر میتواند در روند تولید مثل و تکثیر از مرغ عشق ها کمک شایانی نماید. تیمهای تحقیقاتی سالیان متمادی است که در حال جمع آوری اطلاعات کاربردی و پژوهشی بر روی پرندگان زینتی و حیوانات خانگی میباشند و یکی از معدود مرجع هایی اطلاعات عمومی ایرانی این وبلاگ می باشد که توانسته است محتوای عامل المنفعه در مورد پرندگان و حیوانات خانگی در ایران تولید نماید و هم اکنون شما میتوانید نسخه بروز شده سال ۱۳۹۵در مورد جفت کردن و تولید مثل مرغ عشق، را در اینجا مطالعه نمایید، امید داریم ماحصل تلاش وبلاگ برای شما کاربر گرامی عزیز مفید واقع گردد و با رعایت موارد زیر به جوجه های زیبا از مرغ عشق خود دست یابید.
ارزن مهمترین خوراک مرغ عشق ها محسوب می شود و تنها در فصول معینی از سال در زیستگاه این پرنده ها در استرالیا می روید و این پرندگان باقی سال را از تخم خشک سایر گیاهان تغذیه می کنند. اما در اسارت باید علاوه بر ارزن رژیم غذایی به صورت ذیل را برای ایشان مهیا کرد:
مرغ عشق در حالت کلی می توان به ۲ گروه هلندی وساده تقسیم کرد که نژاد هلندی آن دو برابر بزرگتر از نژاد معمولی آن است که معمولاً درکشورانگلستان نگهداری شده و در ایران هم موجود است و مرغ عشق اهلی، اندکی از همنوعان وحشی خود بزرگتر است. طول بدن این پرنده بین ۱۶ تا ۲۰ سانتیمتر می باشد. عمر انواع وحشی آن ۱۰ تا ۱۴ سال و عمر نوع اهلی آن اغلب کمتر از ۵ سال است. البته در میان مرغ عشقهای اهلی گاه عمر ۱۱ ساله نیز مشاهده شده است.
مرغ عشق پرنده ای اهلی از نژاد طوطی است. وطن اصلی این پرنده همچون بسیاری از طوطی سانان دیگر، سرزمین استرالیا است.
مرغ عشق برای اولین بار در اواخر سال ۱۷۰۰ میلادی به صورت گله های وحشی در استرالیا مشاهده شد که تعداد افراد این گله ها به هزاران قطعه می رسید. نام انگلیسی مرغ عشق «بجایر» از کلمه بومی budgerijour گرفته شده است که این لغت در زبان بومیان استرالیا به معنی «غذای خوب» می باشد و شاید علت این تسمیه بدان جهت بوده است که وجود این پرنده در منطقه ای دلیل وفور نعمت و غذای فراوان در آن منطقه بوده است، زیرا که این پرنده در شرایط مناسب غذایی به شدت زاد و ولد نموده و گله های بزرگی به وجود می آورد.
